Spel van de week: Blunderend naar de top

Een van de beste resultaten op de Pijnackerse Kroegendrive hadden wij te danken aan:

– kapitale blunders mijnerzijds;
– slecht tegenspel;
– een flinke dosis geluk;
– vakkundig afspel van Petronella, ook wel Nelleke genoemd;

Zeg het maar.

Als Noord kreeg ik op spel 16 in handen:

En opende met 1♣.
Oost was een dame waaraan je in een oogopslag kon vaststellen dat zij niet voor een kleintje vervaard was. Het was er eentje die bij een dinertje niet alleen grommend enkele flinke biefstukken zou verslinden, maar dit zou laten volgen door een half dozijn stevige puddinkjes en bovendien rustig de tanden zou zetten in het tafelzilver. Mevrouw Simons – Hasselaar heette zij geloof ik. Na mijn opening mikte zij met een flinke dreun het kaartje van 4♦ op tafel. Ik meen bijna zeker te weten dat zij die actie vergezeld liet gaan van een wind. Nou ja, misschien vergis ik mij in het laatste.
Terwijl ik toch wel ietsiepietsie van slag raakte, liet Nelleke zich door dit geweld niet wegblazen. Zij legde na de verplichte denkpauze kalm en overwogen het kaartje van 4♥ op tafel. En toen volgde mijn eerste blunder.
Ik had al bijna het kaartje van 3SA in mijn handen genomen toen ik me realiseerde dat dit een onvoldoende bod zou zijn. Dan maar 4SA, besloot ik en mijn eerste blunder was een feit.
Mevrouw S-H ging even verzitten – verbeelde ik me nou of zei ze zachtjes sorry – en vroeg of dit Azen vragen was.
‘Neeeee’ dacht ik.
‘Ja,’ antwoordde mijn partner en legde het kaartje van 5♦ op tafel (0 of 3 van de 5).
‘De dood of de gladiolen,’ dacht ik en legde mijn tweede blunder op tafel, 6♣, In deze biedserie een totaal onbegrijpelijk bod. Maar gelukkig was Nelleke er nog om mijn knoeiwerk te corrigeren. Zij keek even naar haar ruitenbezit, meende dat een eenzame ♦2 onvoldoende was om groot slem te rechtvaardigen en bood 6♥.
Had ik nu de moed gehad om 6SA te bieden, dan was ik misschien de held geweest van dit verhaal, maar daarover later. Na dit bod van Nelleke werd door iedereen gepast.

Het hele spel

Hoewel mevrouw West er later door mevrouw S-H op luide toon op werd aangesproken, legde zij toch een ruitentje op tafel. Nelleke de ♦B, door Oost genomen met de ♦V, onmiddellijk gevolgd door ♦A. Nu is met open kaarten het contract dicht, maar bedenk het maar als je het moet spelen. Uiteraard speelde Nelleke eerst 4x harten en zag tot haar geluk de ♥V vallen.
Dat was het gemakkelijkste deel van het afspel. De vraag is nu of je de klaversnit of de schoppensnit moet nemen? Nelleke besloot om een extra kans in te bouwen, namelijk de mogelijkheid van ♣H singleton of doubleton. Zij speelde ♣V voor en legde het Aas. Op de ♦H verdween de verliezende ♣10. Helaas viel de ♣H niet op de teruggespeelde klaveren, dus was het tijd voor plan B, de schoppensnit. Toen deze goed bleek te zitten mocht zij 980 in het boekje noteren voor een gedeelde toernooitop. Hulde.
Zes harten werd 8x geboden en werd slechts 2x gemaakt. Er werd zonder uitzondering met ruiten gestart.

Ik kom nog even terug op een 6SA contract in Noord. Het werd weliswaar door geen enkel paar geboden, maar geloof het of niet, het is dicht. (Wat is zo’n spelverdeling – met door de computer berekend optimaal resultaat – toch leuk om achteraf een ingewikkelde puzzel op te lossen.)
Zoals je kunt zien moet Oost om het contract niet meteen te laten maken geen ruiten of klaveren starten. Schoppen of harten maakt het de leider het moeilijkst. Na het incasseren van 10 slagen (7 harten en 3 schoppen) eindigt de leider met ♦H en ♣AB in de dummy. Ofwel de ♣H zit nu sec bij Oost ofwel de ♦A, waarna Oost wordt ingegooid met ruiten en gedwongen om in de klaverenvork te spelen. Bedenk het maar in de praktijk.